Уредот е доволно мал за да може да се носи каде било на телото, се напојува со батерија и се поврзува преку Bluetooth со VR кациги или паметни телефони. Неговата посебна предност е што може да комбинира различни движења и да ги изведува побрзо или побавно, за да создаде реалистично, програмабилно чувство на допир.
Програмабилен допир: револуција што ги поместува границите на сензацијата
Како што вели Џон А. Роџерс, кој го предводел дизајнот: „Речиси сите хаптички актуатори денес само ја ‘боцкаат’ кожата. Но, кожата може да прими многу пософистицирани допири. Сакавме да создадеме уред што може да применува сили во сите насоки – не само да боцка, туку и да турка, извртува и лизга. Направивме минијатурен актуатор што може да ја движи кожата во било која насока, поединечно или во комбинација. Така можеме прецизно да контролираме сложени сензации на допир на целосно програмабилен начин.“
Студијата ќе биде објавена на 28 март во престижното списание Science, а покрај Роџерс, на истражувањето работеа и неговите колеги од Нортвестерн: Јонгганг Хуанг, Кјонг-Хо Ха, Јејанг Ју и Шупенг Ли.
Новата технологија е развиена како одговор на заостанатоста на хаптичките решенија во споредба со напредокот кај визуелните и звучните технологии. Додека VR и аудио системите овозможуваат длабоко имерсивно искуство, хаптичките уреди досега беа ограничени на едноставни вибрации – што, според експертите, не е доволно за реалистична симулација на допир.
Професорот Џ. Едвард Колгејт, коавтор на студијата и еден од пионерите во хаптиката, објаснува:
„Дел од причината зошто хаптичката технологија заостанува е сложената механика на деформација на кожата. Кожата може да се боцка или да се истегнува странично. Тоа истегнување може да биде бавно или брзо, во комплексни шеми низ целата површина – како на дланката.“
Решението што го нуди тимот е актуатор со целосна слобода на движење, способен да ја движи кожата во сите насоки и да активира различни механорецептори – и поединечно и комбинирано. Овој мал, но моќен механизам користи магнет и низа жици кои создаваат магнетно поле што го движи магнетот, симулирајќи движења како влечење, туркање или извртување. Со комбинација на повеќе вакви актуатори може да се симулираат и посложени движења – како штипкање, стискање или допирање.
Повеќе од само вибрации: како допирот се претвора во музика и текстура
Професорот Хуанг, кој го водел теоретскиот дел на истражувањето, вели: „Развивме компјутерски и аналитички модели за да ги идентификуваме оптималните дизајни, со што се обезбедува секој мод да генерира максимална сила со минимални несакани ефекти.“
Уредот содржи и акцелерометар што ги следи положбата и движењата, овозможувајќи контекстуална примена – на пример, регистрира дали раката е свртена со дланката нагоре или надолу, како и брзината и насоката на движењето. Ова отвора бројни можности – од подобра ориентација за лица со оштетен вид, до реалистично чувствување текстури при онлајн купување.
„Ако поминете со прст преку свила, ќе почувствувате помал отпор и побрзо лизгање отколку преку јута или платно,“ објаснува Роџерс. „Замислете да купувате облека онлајн и сакате да ја почувствувате текстурата.“
Интересна примена е и претворањето на звукот во тактилна сензација. Со промена на фреквенцијата, интензитетот и ритамот на вибрациите, истражувачите успеале да ја „преведат“ музиката во допир, овозможувајќи корисниците преку кожа да разликуваат инструменти и музички тонови.
„Успеавме да ги разложиме сите карактеристики на музиката и да ги пренесеме преку допир, без да ги изгубиме суптилните информации поврзани со поединечни инструменти,“ додава Роџерс. „Ова е само еден пример како допирот може да ги надополни другите сетила. Веруваме дека нашиот систем може уште повеќе да ги спои дигиталниот и физичкиот свет. Со додавање на вистинско чувство на допир, дигиталните интеракции можат да делуваат поприродно и поангажирано.“
Оваа технологија отвора нови димензии во виртуелната реалност, медицината, музиката, па дури и комуникацијата – со реалистично, персонализирано чувство на допир.
Извор: Web-mind.rs
