Додека миленијалците го поттикнаа претходниот бум на луксузот преку соработки со streetwear брендови и лимитирани изданија, денешните млади купувачи многу повеќе се насочени кон вредноста и се скептични кон „исценираните претстави“ на брендовите. Во продавниците, крутиот модел на услуга им делува туѓо на генерацијата навикната на поопуштен пристап.
Брендовите денес истражуваат што значи „вредност“ за генерацијата Z и како можат да ја оправдаат. Поголема транспарентност кога станува збор за материјалите и занаетчиството, содржини што изгледаат автентично наместо аспиративно, како и вклучување во second-hand екосистемот, ќе бидат клучни за обновување на довербата и градење долгорочна вредност со помладите потрошувачи.
Генерацијата Z не ја отфрла модата – таа ја преиспитува
„Толку се проницливи. Можат да изгуглаат од што е направена таа Louis Vuitton торба и да видат дека е всушност од платно… Дали навистина треба да потрошам илјада долари на тоа? Постојат ли алтернативи?“ Нивниот отпор е и филозофски и финансиски,“ вели дописникот на BoF, Леј Таканаши.
Џесика Квон, приправничка во редакцијата (и самата припадничка на генерацијата Z), вели дека е широко распространето мислењето дека луксузните конгломерати се обидуваат само да извлечат што е можно повеќе профит.
„Кај генерацијата Z постои вистински гнев и огорченост поради растот на цените. Мислам дека сме генерација на која навистина ѝ е важно односот меѓу цената и вредноста,“ објаснува таа.
Кога цената, материјалите и приказната не одат заедно – помладите купувачи избираат vintage, second-hand или едноставно се откажуваат.
Оправдувањето на цената започнува со транспарентност
„Без разлика дали станува збор за торба од илјада долари или свеќа од 100, мора да објасните зошто луксузот чини колку што чини – дека зад тоа стојат занаетчиството и наследството,“ вели Таканаши.
Но, само раскажување приказна не е доволно за да се затвори продажбата.
„Дури и тогаш е тешко да се убеди купувачот дека занаетчиството вреди толку пари. Мора да се поврзете и со нивните културни интереси и она што ги движи.“ Тоа значи дека брендовите треба да одат подалеку од приказни за наследство и да покажуваат живи заедници, вистински процеси и кредибилни креативци кои го прават брендот релевантен.
Дигитално родената генерација Z сака содржина што е автентична, а не испеглани маркетинг-кампањи.
„Нашата генерација порасна на YouTube, на видеа од типот ‘how to style your outfit 101’ – таму ги добивавме советите за стил, а не од магазини,“ вели Квон, поради што и понатаму „гледаме кон инфлуенсерите и социјалните мрежи за анализа на трендовите.“
Тонот е подеднакво важен како и каналот. Таканаши смета дека содржината треба да „делува реално, како unboxing, а не како сјајна рекламна кампања… Нешто што изгледа како секој да може да го направи.“ Форматот што поминува е lo-fi, разговорен и корисен – со креатори кои знаат истовремено да пофалат и да критикуваат.
Многумина првиот контакт со луксузот го имаат преку second-hand купување, па брендовите мора да го прифатат тој екосистем и да понудат јасни „влезни рампи“ кон полната цена. И производот и пораката мора да имаат смисла. Квон додава дека генерацијата Z сè уште сака „многу убава приказна“ и чувство дека се „дел од движење.“
Извор: bizlife.rs
